Ik voeg het volgende op dit krantenartikel toe, daar ik de tekst van de plaatsing vooraf niet op juistheid heb kunnen controleren ofwel ik heb deze eis niet van tevoren gesteld aan de journalist. Normaal zitten ik en de klanten niet op de vloer, maar op een stoel. Ik heb mij in deze pose laten zetten door de fotograaf.

Na lezing acht ik verschillende alinea´s en o.a. het inleidende stukje een onjuiste voorstelling van zaken geven daar b.v. het slaan op de poef niet plaats vind in de context als vermeld: "verliest één van hen zijn geduld". Wat wel plaats vind, dat een gevoelde blokkade met geduld, toewijding en gerichte aandacht los kan komen en er dan expressie gegeven wordt aan boosheid welke aanwezig is en in een betreffende situatie niet geuit kon worden. De spierspanningen komen los. Boosheid is een kracht die gesublimeerd kan worden en dan benut om helder en met energie in gesprek te gaan met de ander. Ik heb hier teveel in goed vertrouwen informatie gegeven aan Onno van ´t Klooster en ik heb niet geverifieerd of hij begreep vanuit welke benadering ik werk en het resultaat was dat hij schreef hoe hij het zelf vanuit eigen denken zijn  beeld schetste, dan te onderkennen wat er aan hem is verteld. Hij daardoor bijdraagt aan een onjuist beeld aan wat werken aan bewustzijn inhoudt en het leerpunt is voor mij dat ik dat berte ga kortsluiten met de volgende journalist.

Ter rectificatie: Ik werkte niet bij de Sociale Dienst te Den Haag, maar in de gemeente Zoetermeer.